Ewolucja życia wszechświata, swój początek bierze z najmniejszego zbioru materii, który powstaje w trójkowym procesie jej formowania (rozwoju). Taka zasada odpowiada za powstanie każdego objawu żucia wszechświata, zarówno gwiazd jak i biologii. Mimo, że niewyjaśnione jest źródło przyczyn warunkujących powstanie komórki biologicznej z jej całym chemicznym mechanizmem, to ten brak w wiedzy nie zmienia charakteru trójkowej formy rozwoju materii w procesie ewolucji wszechświata. Objawem tego typu formy rozwoju jest również przykład nam najbliższy, „matka + ojciec; tworzą dziecko, przyczyniając się do rozwoju gatunku”.
Na każdym etapie ewolucji życia we wszechświecie, musza zaistnieć przyczyny do dalszego jej rozwoju. „Matka”, jako pierwsza przyczyna, musi posiadać określone cechy własne, które posiadają zdolność, jednak brak jest im, potencjału do ekspansji. Jest to rodzaj środowiska fizycznego, chemicznego lub biologicznego, które zużyło dostępny i przyswajalny potencjał rozwoju. W tym momencie oczekuje na zaistnienie w zewnętrznym środowisku takiej przyczyny, „ojca”, która w harmonii z jej zdolnościami pozwoli na rozwój i powstanie nowego środowiska w postaci „dziecka”.
W procesie ewolucji wszechświata, występują różnorakie formy rozwoju pojedynczego etapu trójkowego. Charakteryzują się one, nasyceniem i jakością procesów wewnętrznych „matki”. Etapy pierwszego rzędu, nie są złożone i działają tam najprostsze procesy (tylko) fizyczne. Zanim wyewoluują się pierwsze efekty „dziecko”, które będą mogły przyjąć miano „matki” posiadającej przyczyny własne, które umożliwią zaistnienie efektu „dziecka” jako procesu chemicznego, upłynie dużo czasu w ewolucyjnym życiu wszechświata. W tym czasie rozwinie się szereg coraz bardziej złożonych etapów ewolucji na planie fizyki wszechświata.
Etapy ewolucji w obszarze procesów fizycznych i chemicznych, potrzebują nieporównywalnie krótszego czasu, do osiągnięcia zdolności tworzenia procesów na planie etapów ewolucji biologii. Jednak intensywność rozwoju w takich procesach jest dużo większa. Taka proporcja, występuje również w stosunku do następnego rodzaju ewolucji we wszechświecie;- ewolucji biologii.
Niesłychanie duża złożoność występujących w ewolucji wszechświata etapów, musi posiadać bardzo precyzyjnie wyznaczane ramy, które obwarują zachowanie założonych kierunków ekspansji. Instrumentem, który formuje, lub wymusza drogę i charakter dla procesów ewolucji jest magnetyzm. Ten rodzaj instrumentu, charakteryzuje się wyjątkowo dużą precyzją w działaniu, można nawet pokusić się o stwierdzenie, że jest on absolutnie precyzyjny. Zakres działania magnetyzmu w procesie ewolucji wszechświata, obejmuje każdy etap i każdą cząstkę. Spełnia on rolę wszędobylskiego spoiwa a zarazem precyzyjnie rozdziela różne zbiory materii. Jest to instrument, który potrafi formować w ruchu uprzednio zespolone zbiory, który również potrafi zachowa pamięć formy, przez miliardy lat.
Magnetyzm pozwala na zastosowanie matematycznego opisu zdarzeń, jakie występują w formowaniu różnych rodzajów ewolucji życia we wszechświecie. Każdy rodzaj posiada własną i bezpieczną ścieżkę rozwoju, której etapy można określić i ująć w ramy odniesień liczbowych. Proces ewolucji trójkowej, obliguje do przyjęcia szczególnej formy policzalności. Brak jest w takim procesie przyczyn do matematycznego rozróżnienia funkcji „matki” i „ojca”. Są to z naturalnego skutku, dwie równorzędne przyczyny do zaistnienia końcowego efektu w postaci „dziecka”, który automatycznie w momencie ukończenia procesu staje się „matką’, a więc jedną z dwóch przyczyn wyjściowych, jednak jest nową, inną formą w obszarze wartości.
Założyłem zastosowanie dziewięciostopniowej skali liczb i zbioru określanego liczbami;- 0;-10;-20, itd, jako podstawy zaistnienia jednej lub kilku skali rozwoju, klasyfikowanej kolejnymi liczbami z szeregu liczbowego od 1 do 9. Taki opis matematyczny będzie tylko wskazywał stopień rozwoju indywidualnej formy na jej drodze ewolucji, wykaże tylko jej indywidualny charakter a nie odniesie się do innych form na planie policzalności.
Naturalnie istniejące ograniczenie w zakresie policzalności ogólnej, jest rekompensowane w obszarze obrazowania charakteru określanej jednostki.
Dla przykładu weźmy pierwszy etap ewolucji materii na planie fizycznym;-
„matka” i „ojciec” będą tu opisane liczbą „0” a efekt „dziecko” liczbą „1”, (0-1). Identycznych form fizycznych opisanych jako (0-1), powstanie niezliczona ilość, jest to forma pierwocin. Z takiej materii w dalszym procesie powstanie szereg form fizycznych a następnie dźwięk i światło, w jeszcze dalszej kolejności powstaną atomy, dalej gwiazdy i cała masa materialna wszechświata.
W odniesieniu do człowieka, którego postać fizyczno-duchowa, jest efektem ewolucji na planach;- fizycznym, chemicznym, biologicznym i eterycznym, zastosowanie policzalności będzie bardzo złożone. W obszarze „0”-„10”-„20” itd. Będą istniały cztery wielo liczbowe pola, po jednym dla każdego planu. Z kolei w obszarze szeregu od 1 do 9, tylko w zakresie do dziewięciu, w zależności od aktualnego stanu rozwoju człowieka. Szereg do dziewięciu, będzie obrazował stan fizyczno duchowy człowieka, który może być przyjmowany w odniesieniu do odpowiednich dla każdej liczby kolorów-wibracji.
© Struski Andrzej Powyższy tekst jest tekstem autorskim.
Kopiowanie, rozpowszechnianie tylko za zgodą autora tekstu oraz podaniem linku.
Kopiowanie, rozpowszechnianie tylko za zgodą autora tekstu oraz podaniem linku.
Odkryto w nim liczne dowody uprawiania Kultu Byka o symbolicznym toporze z podwójnym ostrzem zwanym labrys.Słowo labirynt pochodzi prawdopodobnie od greckiego słowa labrys (λαβρυς → λαβύρινθο), co oznacza obusieczny topór.
Labirynt ma wiele form i rozmaite przeznaczenie. Przypuszcza się, że pierwotną funkcją labiryntów była ochrona przed złymi duchami; które stanowiły swego rodzaju pułapkę, a gdy trafil tam zły duch to nie mógł się już z niej wydostać.
