Nauka w slepym zauku grawitacja wtornym polem magnetyzmu

Teoria grawitacji -Andrzeja Struskiego potwierdzona przypadkowym doswiadczeniem w kosmosie z zastosowaniem zwykłej nakretki. 

cyt.

25 czerwca 1985 roku na orbitalnej stacji Salut 7 Władimir Dżanibiegow przyjmował ładunek dostarczony z Ziemi. Pojazd kosmiczny Progress, którym dostarczano rzeczy na stację kosmiczną, posiadał bardzo proste mocowania ładunku.

Są to powszechnie znane i niezawodne "motylki", bardzo często używane w warsztatach na całym świecie. Podczas rozładunku Żynibiegow posłużył się szybkim sposobem odkręcenia "motylka", czyli uderzył palcem w jedno z jego skrzydełek, co sprawiło błyskawiczny ruch nakrętki.

W pewnym momencie kręcący się motylek wyzwolił się z nagwintowanego pręta i rozpoczął samodzielny lot w kabinie Saluta 7. I wtedy zdumiony kosmonauta zauważył, że dzieje się coś bardzo dziwnego.

- Nakrętka po przeleceniu kilkudziesięciu centymetrów dokonywała nagłego zwrotu o 180 stopni, po czym leciała dalej. Cykl się powtarzał po przeleceniu kolejnego odcinka przestrzeni! - relacjonował kosmonauta.

Źródło:  http://www.nautilus.org.pl/?p=artykul&id=2520 

 

                                              NAUKA W ŚLEPYM ZAUKU

                              GRAWITACJA WTÓRNYM POLEM MAGNETYZMU

Moja teoria, w której wskazuję na grawitację jako jeden z objawów zjawisk magnetycznych, jest delikatnie mówiąc „traktowana z przymrużeniem oka”. Teoria ta, jest pierwszą i chyba jedyną na świecie, która jednoznacznie wskazuje magnetyzm jako matkę grawitacji.

W ostatnim czasie los zesłał mi dowody na potwierdzenie mojej teorii. Są to dwie publikacje internetowe, które obrazują dwa podstawowe czynniki w procesie powstawania grawitacji.

Obie informacje ukazały się na łamach internetu w tym samym czasie, mimo że czas zaistnienia rzeczy, o których świadczą, to różnica kilkudziesięciu lat. Pierwsza ukazała się informacja mówiąca o pewnym przypadkowym doświadczeniu w przestrzeni kosmicznej. Obraz na filmiku i opis przedstawiają kolejne doświadczenia rosyjskiego kosmonauty, przebywającego na stacji kosmicznej. W efekcie analizy tych doświadczeń, można wyciągną szczególne i bardzo istotne wnioski. Są one bardzo cenne, dla potwierdzenia mojej teorii, mówiącej o powstawaniu grawitacji w przestrzennym polu magnetycznym wszechświata.

To doświadczenie obrazuje środowisko magnetyczne istniejące poza silnym polem grawitacji obiektów zagęszczonej materii (gwiazdy, planety i wszystkie inne ciała wirujące) poruszających się w przestrzeni kosmicznej. W myśl mojej teorii powstawania grawitacji, do inicjacji tego procesu magnetycznego niezbędne są dwa czynniki. Pierwszym jest istnienie przestrzennego środowiska magnetycznego w przestrzeni kosmicznej. Takiego środowiska magnetycznego, które charakteryzuje się regularnie rozlokowaną przestrzenna siatką regularnych pól magnetycznych w całej przestrzeni kosmicznej. Pola takie determinuje geometryczna forma wynikająca z kształtu regularnego czworościanu

TAKĄ, REGULARNIE ROZLOKOWANĄ, PRZESTRZENNĄ SIATKĘ PÓL MAGNETYCZNYCH, UJAWNIA DOŚWIADCZENIE Z NAKRĘTKĄ W PRZESTRZENI KOSMICZNEJ.

Na filmiku widoczne jest szczególne zachowanie się nakrętki typu motylek, która wprawiona w ruch liniowy dodatkowo wiruje wokół osi. Przemieszczająca się liniowo nakrętka w regularnych odstępach czasu, tym samym odległości, zmienia swoje położenie o 180 stopni, nie zmieniając przy tym kierunku biegu. Taka zmiana położenia jest identyczna jak zmiana położenia obiektu, który zmienia swoje bieguny magnetyczne, lub jest poddany takim zmianom.

DOŚWIADCZENIE POKAZUJE OBIEKT ZAGĘSZCZONEJ MATERII (ŚRÓBA TYPU MOTYLEK), KTÓRY ZMIENIA SWOJE POŁOŻENIE W TAKI SPOSÓB, JAKBY ODDZIAŁYWAŁO NA NIEGO POLE MAGNETYCZNE O ZMIENNEJ BIEGUNOWEJ. CECHY FIZYCZNE TEGO POLA MAGNETYCZNEGO CHARAKTERYZUJĄ SIĘ REGÓLARNYM ROZLOKOWANIEM BIEGUNÓW NA PRZEMIAN PLU I MINUS W PRZESTRZENI KOSMICZNEJ.

W myśl mojej teorii dotyczącej indukcji grawitacji dla wirującego obiektu, niezbędne jest istnienie wokół niego takiej przestrzennej siatki pól magnetycznych. Doświadczenie na rosyjskiej stacji kosmicznej ujawnia istnienie takiego przestrzennego zbioru pól magnetycznych. Zbioru pól magnetycznych, znanych mi wcześniej, które rozpoznałem jako cechę fizyczną przestrzeni kosmicznej w toku logicznej oceny efektów i przyczyn (mój proces logicznej oceny zdarzeń polega na odszukaniu przyczyn dla zauważalnych efektów) w procesie budowy wszechświata.

Reasumując sprawę przestrzeni kosmicznej, zadowolony jestem z uzyskania dowodu na realnośc jednego z aspektów mojej teorii dotyczącej grawitacji. Drugi aspekt dotyczy obiektu, który posiada własną grawitację a odnosi się on do budowy fizycznej materii z jakiej jest ten obiekt zbudowany.

Tu w sukurs mojej teorii, przyszła informacja mówiąca o wynikach badań środowiska fizycznego w okolicach trzęsienia ziemi w Japonii z dnia 11 marca. Informacja ta mówi o lokalnej zmianie w potencjale grawitacji, która to zmiana – osłabienie grawitacji zaistniała w związku z miejscową destrukcją skorupy ziemskiej.

„Zmiany w grawitacji

Satelity GRACE (Gravity Recovery and Climate Experiment) wykryły, że trzęsienie zmieniło grawitację na obszarze najmocniej nim dotkniętym.

Wstrząs "osłabił" skorupę ziemską, powodując niewielką redukcję w polu grawitacyjnym.”

 –publikacja przytoczona z wiadomości.

Wniosek z takiej informacji świadczy, że zagęszczona materia tu w postaci skorupy planety posiada wpływ na stan grawitacji. Zmiana stanu fizycznego w budowie takiej skorupy – materii, spowodowała zmianę grawitacji w obszarze jej wystąpienia. Inaczej mówiąc, charakter fizyczny budowy materii posiada aktywny wpływ na bieżący stan, generowanego pola grawitacji.

W myśl mojej teorii, dotyczącej indukcji grawitacji jednym z czynników w jej tworzeniu, jest materia obiektu. Pola magnetyczne każdej formacji fizycznej składającej się na materię obiektu w trakcie przemieszczania się w przestrzeni kosmicznej przenikają siatkę regularnie rozlokowanych pól magnetycznych. Takie przenikanie indukuje powstawanie potencjału magnetycznego, który sumując się tworzy dodatkową siłę magnetyczną, gromadzoną w obszarach indukcji. Jest to siła ciągu grawitacyjnego. Jej potencjał zależy od gęstości materii i szybkości przemieszczania się jej cząstek wraz z ich własnymi polami magnetycznymi, przez przestrzenną siatkę pól magnetycznych kosmosu.

http://www.andrzejstruski.com/articles_148_Publikacja--Rozwiazania-Naukowego-Sporu-Dotyczacego-Kwestii-Czasu-.html

© Struski Andrzej

16.03.2012r. Wszelkie Prawa Zastrzeżone. Kopiowanie, rozpowszechnianie tylko za zgodą autora tekstu oraz podaniem linku do orginalnej strony autorów.

 www.andrzejstruski.com

Dziwne dzwieki wstrzasnely swiatem - wywiad z Andrzejem Struskim

Dziwne dźwieki wstrzasnęły światem - wywiad z Andrzejem Struskim 

Dziwne dźwięki: - ocena  logicznej wartośći teorii  naukowców i pasjonatów.

1. Cytat z artykułu  http://zmianynaziemi.pl/wideo/kolejne-pytania-o-nature-dziwnych-dzwiekow-slyszalnych-swiecie


"Profesor fizyki Uniwersytetu w Saskatchewan, Jean-Pierre St. Maurice w wywiadzie dla stacji CTV stwierdził; „że to, co słyszą ludzie to hałas elektromagnetyczny emitowany z zórz polarnych i pasów radiacyjnych Van Allena”.

- Gdyby takie stwierdzenie miałoby uzasadnione, wówczas słyszane obecnie dziwne dźwięki powinny występowa systematycznie w przeszłości. Zarówno zorze polarne, (które pojawiają się bardzo często), jak i pasy radiacyjne Van Allena, są stałymi elementami procesów fizycznych występujących na naszej planecie. W tej ocenie brak jest logicznego odniesienia do czasu występowania tych dźwięków. Obecne ich tak często zgłaszane występowanie, nie równoważy zwiększonej ilości (lecz nie aż w takim stopniu) zórz polarnych, a pasy radiacyjne Van Allena były i są. W stosunku do wskazania na zorze polarne jako przyczynę występowania tych dźwięków, to miejsca ich występowania wcale nie są polarne. 



2.   Cytat z artykułu  http://zmianynaziemi.pl/wideo/kolejne-pytania-o-nature-dziwnych-dzwiekow-slyszalnych-swiecie 
"Geofizyk David Deming z Uniwersytetu w Oklahomie określił ten fenomen, jako "szum". Według jego definicji „jest to nieznanego pochodzenia dźwięk słyszany w poszczególnych lokalizacjach zamieszkałych przez dwa do dziesięciu procent populacji”.

- Takie stwierdzenie nie ma nic wspólnego z wyjaśnieniem stanu rzeczy dotyczącego wskazywanych dźwięków. Jest ono unikiem, lub przeniesieniem ciężaru gatunkowego sprawy w obszary bez wartości dla obecnie występujących zdarzeń.



"W swoim artykule w Journal of Scientific Exploration napisał, że „źródła "szumu" mogą pochodzić z transmisji telefonicznych i wojskowych stosowanych przez U.S. Navy w celach komunikacji z okrętami podwodnymi”.

- Takie stwierdzenie jest ewidentnym unikiem, komunikacja wojskowa z okrętami podwodnymi, której efekty występują na lądzie, to jakaś bajka.



3.   Cytat z artykułu  http://zmianynaziemi.pl/wideo/kolejne-pytania-o-nature-dziwnych-dzwiekow-slyszalnych-swiecie 
"Według NASA Ziemia generuje naturalną emisję radiową i gdyby ludzie zamiast uszu mieli anteny to mogliby usłyszeć całą gamę odgłosów."

- Z takiego stwierdzenia można przyjąć wniosek, że obecnie te osoby, które słyszą dziwne dźwięki, powinny niezwłocznie udać się do lekarza w celu usunięcia anten, które „maja zamiast uszu”.

Do tego się odniósł w komentarzach Pio'76
„Dziwi mnie próba wyjaśnienia zjawiska akustycznego, zjawiskami elektromagnetycznymi. Czyli, że niby nagle szum radiowy bez urządzenia przetwarzającego go na drgania gazu staje się słyszalny?

- I słusznie, tylko że te dziwne dźwięki nie powstają z przyczyny zjawisk elektromagnetycznych a powstają z przyczyny zjawisk magnetycznych, które są zjawiskami naturalnymi i nie potrzebują przetworników”.

„Większa szansa jest na zobaczenie fal radiowych niż na ich usłyszenie.”

- W samej rzeczy, ale musimy stać się robotami.

4.    Cytat z artykułu  http://zmianynaziemi.pl/wideo/kolejne-pytania-o-nature-dziwnych-dzwiekow-slyszalnych-swiecie 

" Według sejsmologa Briana W. Stumpa z Uniwersytetu w Dallas również trzęsienia ziemi mogą wywoływać takie fenomeny dźwiękowe. Nie ma jednak korelacji między miejscami występowania dźwięków a zjawiskami sejsmicznymi."

- Jednakże, jak do dzisiejszego dnia nikt nie powiązał miejsca trzęsienia ziemi z tymi dźwiękami, brak tu logicznego powiązania miejsca i czasu.




5.


Zmianynaziemi.pl
"Być może nasz układ planetarny znalazł się we fragmencie przestrzeni w naszej galaktyce, który wchodzi w jakieś interakcje z obiektami znajdującymi się w jego obrębie. Wszystkie anomalie, jakich doświadczamy mogą być przyczyną włączenia się tego dodatkowego czynnika."

- W treści tej teorii, są logiczne odniesienia do miejsca i czasu, faktycznie nasz Układ Słoneczny, znajduje się obecnie w takim miejscu przestrzeni galaktyki, gdzie mogą na ziemię oddziaływać szczególne formy zarówno promieniowania, jak i magnetyzmu.

Mimo to, oddziaływanie zewnętrzne płynące z kosmosu jest mało prawdopodobne, ze względu na charakter występowania tych dźwięków. Występują one w różnych miejscach, lecz globalnie w stosunku do całej planety są to efekty akustyczne występujące punktowo. Przyczyna globalna (z kosmosu) jest formą wpływu, który powinien wywoływać globalne efekty.

6.

a) Wypowiadał się Cyprian Gąsiorowski ze zmianynaziemi.pl  a on mówi, że naukowcy twierdzą, że te dźwięki mogą pochodzić z jądra ziemi,

- Mogą, tylko dlaczego teraz a nie cały miniony czas?


poniżej dodatkowa informacja nadesłana do portalu AS.com Cyprian Gąsiorowski pisze :
To ja się wypowiadałem w Polsacie na temat dźwięków i teorii zmian w jądrze Ziemi. Oni to pocięli ja mówiłem im, że to jest teoria profesora z Azerbejdżanu Khalilova i sam podnosiłem watpliwość co do wyjasnień naukowców bo niby czemu kiedyś pasy Van Allena nie brzmiały a teraz brzmią. Uważam, że tutaj odpowiedzią jest teoria Dimitriewa czyli Układ Słoneczny wlatuje w niespokojny obszar galaktyki i teraz po prostu zmieniły się warunki zewnętrzne. Doszedł nowy czynnik po prostu.


b) potem mówi  reporter Paweł Naruszewicz "Naukowcy ostrożnie wiążą zjawisko z dużą aktywnością słońca, która bombarduje ziemię cząsteczkami i energią."

- Aktywność słońca jest cykliczna i występuje bardzo często, a dźwięki obecnie, brak jest tu logicznego odniesienia do czasu.

 Hałas też mogą powodować przesuwające się masy lodu.

- Dźwięk posiada taką cechę własną, która to zjawisko określa jako malejące w trakcie oddalania się od jego źródła. Lodowce znajdują się w dużych odległościach od miejsc, gdzie te dźwięki były słyszane. Brak logicznego odniesienia do miejsca.



c) "W odróżnieniu od zwykłych trzęsień ziemi bardzo trudno jest powiedzieć skąd one pochodzą one nie mają, nie mają takiego wyraźnie wyznaczonego, oznaczonego początku ani końca" - mówi Wojciech Dębski Dyrektor Instytutu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk."

- W stosunku do trzęsień ziemi, słyszane dźwięki nie mają ścisłego powiązania miejsca i czasu.




7. Wibi pisze:
http://losyziemi.pl/kanada-czechy-kostaryka-na-calym-swiecie-pojawiaja-sie-dziwne-dzwieki/

Ta wypowiedź odnosi się do mojej teorii „Pierwsze na świecie pełne określenie przyczyn dziwnych dźwięków”

„Tylko połowa pokrywa się z prawdą. Co to jest „pędząca cząsteczka
magnetyczna” ? To nie cząsteczki pędzą, tylko to jest oddziaływanie”.

„To nie cząsteczki pędzą, tylko to jest oddziaływanie”.

- Brak jest tu pełnego określenia charakteru wskazywanego oddziaływania.

Co oddziałuje i w jaki sposób? Oddziaływanie nie istnieje samo z siebie, jak można się domyśleć chodzi tu o oddziaływanie magnetyczne, ale czy na pewno, to wie tylko autor tego stwierdzenia.

-Pytanie, które zarazem jest stwierdzeniem; „Co to jest „pędząca cząsteczka
magnetyczna” ? To nie cząsteczki pędzą”.

Rozumiem, że autor tego pytania – stwierdzenia wie, co to są cząsteczki magnetyczne w innym przypadku nie mógłby logicznie stwierdzić „to nie cząsteczki pędzą”

Reasumując, jeżeli autorowi pod Nickiem „Wibi” chodzi o oddziaływanie magnetyczne, to powinien wiedzie i to tu przedstawi, że każde oddziaływanie, (nie tylko magnetyczne) musi posiadac cechy fizyczne. W zakres cech fizycznych wchodzi źródło – jako przyczyna oddziaływania i mechanizmy „wykonawcze” tego procesu fizycznego. Brak wskazania na te cechy eliminuje logiczny proces myślenia a przyczynę występowania efektu jako nie realną.

W mojej teorii opisałem źródło i sposób oddziaływania strumieni magnetycznych, które wchodzą w skład pola magnetycznego biegunów ziemi i wszelkich innych pól magnetycznych. To, że jeszcze nikt inny tego nie opisał wcale nie oznacza, że takowe nie istnieją. W tym obszarze nauki istnieje biała plama. Poza tym każde moje stwierdzenie i każdą moją teorię jestem w stanie logicznie uzasadnić. A białe plamy nauki nie mogą ich obalić, chociażby z przyczyny, że w obszarach białych plam brak jest danych, a bez tych niczego nie można obalać ani tworzyć.

„To nie samo pole magnetyczne powoduje te dźwięki, tylko zaburzenia pola,
a dokładniej związane jest to z burzami magnetycznymi i rozbłyskami”.

- Takie stwierdzenie posiada brak logicznych odniesień do miejsca i czasu.

© Struski Andrzej

13.03.2012r. Wszelkie Prawa Zastrzeżone. Kopiowanie, rozpowszechnianie tylko za zgodą autora tekstu oraz podaniem linku do orginalnej strony autorów.

http://www.andrzejstruski.com/articles_162_-Dziwne-dzwieki-wstrzasnely-swiatem---wywiad-z-Andrzejem-Struskim.html 

Pierwsze na swiecie pelne wyjasnienie zrodla dziwnych dzwiekow.

   NA CAŁYM ŚWIECIE DŹIWNE DŹWIĘKI

Portal Losy ziemi, przytacza informacje o dziwnych dźwiękach, jakie są słyszane w różnych miejscach na ziemi. W słowach „W wielu miejscach na świecie pojawiają się dziwne dźwięki, które mają podobną częstotliwość i modulację”.

 




 


 

http://www.youtube.com/watch?v=XjQcEP_Y72o&feature=player_embedded


http://www.youtube.com/watch?v=YqsGBEk_Uy8&feature=player_embedded 

Źródła linków  http://losyziemi.pl/kanada-czechy-kostaryka-na-calym-swiecie-pojawiaja-sie-dziwne-dzwieki/#more-9003

Podobne dźwięki można usłyszeć w trakcie pracy rezonatora magnetycznego ( badanie za pomocą rezonansu magnetycznego ). Różnica jaką można usłyszeć, pomiędzy występującymi w różnych miejscach dźwiękami, wynika z fizycznego charakteru środowiska, z którego są one emitowane. Bez wątpienia, są to dźwięki emitowane przez pola magnetyczne istniejące w środowisku każdej, zagęszczonej materii. Niezależnie od tego, czy jest to materia stała w postaci skał, czy jest to ciecz lub gaz, każde środowisko fizyczne posiada zbiory własnych pól magnetycznych. W fizycznej naturze gwiazdy, planety, czy innego zbioru materii posiadającego własną grawitację, występują bieguny magnetyczne, które synchronizują jego położenie w hierarchii grawitacyjnej wszechświata.

Ustalenie takiej pozycji nie oznacza, że są wykluczone zmiany w położeniu biegunów magnetycznych. Tu należy nadmieni, że bieguny magnetyczne z natury nie posiadają charakteru stabilnego posadowienia w stosunku do własnego zbioru materii. Każdy znaczący ruch bieguna magnetycznego wiąże się z gwałtowną ingerencją w otaczające go pola magnetyczne materii. Jak napisałem w artykułach dotyczących budowy wszechświata, strumień magnetyczny jest zbiorem mikro cząstek przypisanych każdej formie fizycznej materii. Te niewyobrażalnie małej wielkości jednostki – cząstki magnetyczne, tworzą pola magnetyczne zarówno wokół najmniejszych formacji fizycznych, cząstek ciemnej materii, których wielkość jest miliardy razy mniejsza od atomu, jak i wokół największych formacji w postaci galaktyk. W miejscach zagęszczenia materii, (planeta jest przykładem dużego zagęszczenia materii), występują strumienie magnetyczne, które rodzą się z cząstek magnetycznych wyrzucanych przez mocno ściskane formacje materialne. Takie strumienie w efekcie tworzą oś biegunową całego zbioru materii w naszym przypadku planety.

Powracając do występujących obecnie dziwnych dźwięków, można stwierdzic, że przemieszczający się biegun magnetyczny, to nic innego, jak przemieszczający się w przestrzeni pól magnetycznych materii potężny strumień pędzących cząstek magnetycznych. Niejednorodność krystaliczna w budowie fizycznej materii planety, przyczynia się do występowania indywidualnego charakteru dźwięku w każdym miejscu na ziemi. Pomimo różnorodności dźwięku, (który jak napisałem zależy od rodzaju materii w danym miejscu) są one do siebie bardzo podobne. To podobieństwo wynika z natury samej przyczyny tych dźwięków, czyli z ingerencji strumienia magnetycznego istniejącego w osi biegunowej w nowy obszar materii penetrowanej przez przemieszczający się biegun magnetyczny, którego cechy fizyczne zawsze są identyczne z wyjątkiem natężenia – cechy własnej dla każdego zbioru materii. Ta identyczność cech fizycznych każdego strumienia magnetycznego, jest źródłem tak podobnych do siebie, specyficznych dźwięków.

Występowanie takich dźwięków świadczy o występowaniu poważnych zmian w położeniu bieguna magnetycznego. To, że obecnie takie dźwięki występują dowodzi, że nasza planeta jest w okresie poważnych zmian w położeniu bieguna magnetycznego. Zmian, jakie od tysiącleci nie wystąpiły a to z kolei może świadczyć o prawdopodobieństwie nastania dużych przeobrażeń w całokształcie życia fizycznego na planecie ziemi.





Informacja od autora artykułu-  Jeśli dotrą do mnie  pytania lub jakieś wątpliwości w stosunku do tematu wyjasnię je w kolejnym artykule

© Struski Andrzej

 11.03.2012r. Wszelkie Prawa Zastrzeżone. Kopiowanie, rozpowszechnianie tylko za zgodą autora tekstu oraz podaniem linku do orginalnej strony autorów.






http://www.andrzejstruski.com/articles_161_Pierwsze-na-swiecie-pelne-wyjasnienie-zrodla-dziwnych-dzwiekow-.html 

Publikacja Rozwiazania Naukowego Sporu Dotyczacego Kwestii Czasu.

Zegar magnetyczny w programie ewolucji

wszechświata.

Cz. I Istota zegara magnetycznego.

Cz. II Budowa zegara magnetycznego.

Cz. III Magnetyczne zegary człowieka.

Magnetyzm i formy w jakich objawia on swoje działanie, to biała plama nauki. Poznanie magnetyzmu w postaci objawu -biegunowego oddziaływania magnetycznego - to dopiero wstep do poznania innych aspektów jego działania w środowisku materii wszechświata. Rozdzielenie grawitacji i magnetyzmu, jako dwu różnych sił wystepujących we wszechświecie jest przykładem na brak zrozumienia istoty działania magnetyzmu wszechświata. Wzajemne przyciąganie i odpychanie się przeciwnych biegunów magnetycznych to tylko zewnętrzny wyraz całokształtu magnetyzmu. Siły te, są efektem nagromadzenia niezrównoważonych zbiorów w postaci masy materii na wierzchołkach form geometrycznych. W tym aspekcie budowy form warunkujących oddziaływanie magnetyczne, istnieje cecha, która pozwala na niezwykle aktywne i precyzyjne działanie magnetyzmu. Jest ona zawarta w różnicy masy wierzchołkowej pomiędzy biegunami. Wystarczy minimalna zmiana ciężaru takiej masy, do tego, by wystąpiła zamiana biegunów a tym samym generalna zmiana cech oddziaływania magnetycznego w tym środowisku materialnym.

                               ZMIANA BIEGUNÓW

Niezwykle aktywna mozliwość zamiany wartości biegunowych jest jedną z wielu cech magnetyzmu. Inną równie ważną cechą, jest wzajemne kątowe położenie osi biegunowych. Może ono wystąpić tylko w środowisku ustabilizowanego, wzajemnego położenia, dwu lub większej ilości osi biegunowych. Takie cechy magnetyczne występują w pierwiastkach i minerałach, gdzie powiązane atomy z własnych osi biegunowych tworzą zbiory wzajemnych kątowych położeń. Tu cząstki magnetyczne (kolejna cecha magnetyzmu), których nie może zatrzymać, żadne zagęszczenie materii wystepującej we wszechświecie, dalej wirują po własnych torach, lub ich wektorach ( zagęszczenie materii zmienia przebieg toru materii magnetycznej) tym samym tworząc indywidualną dla każdego minerału, przestrzenną formę oddziaływania magnetyzmu. Dla przykładu stosowanie w diecie mikroelementów jest pobieraniem przez komórki biologiczne materiału niosącego pierwotne formy pól magnetycznych, niezbędne do zachowania równowagi procesów chemicznych.

              KĄTOWE POŁOŻENIE OSI BIEGUNOWYCH

Kątowe wzajemne położenia osi biegunowych wystepują również w geometrycznej konstrukcji ciemnej materii. Taka materia w ostatnich latach została rozpoznana przez naukowców jako podstawowa masa wszechświata. Jednostką składową tej materii jest wskazywana przez Platona całostka. Całostka jako forma materii jest absolutnie regularną bryłą przestrzenną w postaci czworościanu. Opisałem ją w artykułach dotyczacych geometrii i budowy wszechświata. Każda całostka posiada absolutnie jednorodną formę geometryczną i masę własną, jak również regularnie w przestrzeni, kątowo rozlokowane osie biegunowe, co czyni z ciemnej materii uniwersalny budulec, do powstania tak różnorodnych objawów życia we wszechświecie. Nano wielkość całostek (są one miliardy razy mniejsze od atomów) pozwala ciemnej materii przenikać każdą (z wyłączeniem jąder czarnych dziur) formę materii wyewoluowanej we wszechświecie. Zachowanie fizyczne ciemnej materii w przestrzeni wszechświata możemy porównać do zachowania wody w kulistym zbiorniku. Gdzie biologia powstająca w środowisku wodnym jest zdominowana pierwiastkami wody a powstające formy życia nie zużywają jej w sposób uniemożliwjający dalszą ewolucję. Podobną zasadę oddziaływania na cały proces ewolucji wszechświata posiada ciemna materia, która w czasie przed aktywacją procesu ewolucji wypełnia całą kulistą przestrzeń przyszłego życia gwiazd i nigdy nie zostanie zużyta w sposób powstrzymujący proces ewolucji materii wszechświata.

      PRZESTRZENNE POLE MAGNETYCZNE WSZECHŚWIATA

Wzajemne i stabilne położenie całostek w środowisku ciemnej materii, jest przyczyną sumowania się przestrzennej formy i potencjału magnetycznego tego środowiska. Powstaje regularne przestrzenne pole magnetyczne, które w skali wielkości galaktycznych posiada potencjał wpływu na położenie gwiazd i galaktyk. Dowodem na istnienie takiego rodzaju wpływu jest odkrycie Hiszpańskich naukowców z końca ubiegłego wieku. Mianowicie sfotografowali oni szczególne zgrupowania galaktyczne na wieszchołkach form geometrycznych, które odpowiadają budowie regularnego, podwójnego czworościanu o podstawie kwadratu. W odniesieniu do wskazywanej przeze mnie przestrzennej formy geometrycznej budowy pola magnetycznego ciemnej materii, takie rozlokowanie galaktyk jest całkowicie uzasadnione i właściwe z punktu widzenia wierzchołkowych potencjałów magnetycznych. Tu przytoczona forma regularnego ostrosłupa o podstawie kwadratu jest bryłą, która powstaje w każdym zbiorze regularnych czworościanów, jako naturalna geometrycznie przestrzeń większa niż przestrzeń własna każdego czworościanu z tego zbioru. W efekcie przyciąganie wierzchołkowe będzie oddziaływało w taki sposób, że materia znajdująca się we wnętrzu ostrosłupa o podstawie kwadratu jest przechwytywana przez magnetyczny potencjał wierzchołkowy czworościanów. Takie przechwytywanie całych galaktyk, zostało potwierdzone przez Hiszpaniskich naukowców, jako istniejące oddziaływanie magnetyczne w przestrzeni kosmicznej. Oddziaływanie tak silne, że potrafi ustawiać całe zbiory galaktyczne.

Przedstawione fakty fizyczne, dowodzą istnienia w całej przestrzeni wszechświata regularnej przestrzennej siatki magnetycznej. W dalszym wnioskowaniu możemy określić zachowanie zbiorów materii i ich magnetycznych cech w takiej przestrzeni.

                                   GRAWITACJA

1/ Każdy pszemieszczający się w przestrzeni kosmicznej zbiór materii, bedzie przyczyniał się do powstawania wtórnego pola magnetycznego, które będzie wynikiem reakcji własnych pól magnetycznych zbioru, przecinającego przestrzenną siatkę magnetyczneą wszechświata.

2/ Przemieszczający się w przestrzeni kosmicznej zbiór materii, który dodatkowo wiruje względem własnej osi, wytworzy wielokrotnie silniejsze wtórne pole magnetyczne – grawitacyjne.

                        POLE OCHRONNE PLANETY

3/ W przypadku gdy takim zborem będzie planeta, która posiada jądro żelazne, to w jej wtórnym polu magnetycznym – grawitacyjnym powstanie magnetyczne pole zamknięte płaszczem. Pole takie, wytwarza wirujące jądro żelazne a płaszcz jest efektem konsensusu potencjału grawitacyjnego i ekspansii pola tworzonego przez jądro planety. Wokół naszej planety istnieje takie pole magnetyczne, chroni ono biologię, przed zabójczym promieniowaniem wysyłanym przez różne źródła kosmiczne w tym przez słońce i inne gwiazdy.

                             MAGNETYCZNY ZEGAR

Ciemna materia i jej magnetyczny efekt w postaci przestrzennej siatki magnetycznej, tworzą harmonię w całej przestrzeni fizycznej wszechświata. W tej przestrzeni czas nie istnieje, inaczej mówiąc – czas nie biegnie. Zaistnienie ruchu w tym środowisku spowoduje miejscowy stan chaosu a tym samym uruchomiony zostanie bieg czasu. W momencie, kiedy przyczyna chaosu – ruchu ustanie stan chaosu stopniowo zaniknie i czas przestanie biec. Do zaistnienia chaosu w uspokojonym – harmonijnym środowisku wszechświata, niezbędny jest potencjał w postaci poruszającej się materii, która musi być dostarczona z poza tego środowiska. Taka siła twórcza nie może zaistnieć - powstać w środowisku fizycznym, środowisku które jest w stanie spoczynku i harmonii.

Czas jest ściśle związany z ruchem, chaos jest objawem ruchu, inaczej mówiąc, zegar jest miernikiem stanu chaosu. Stan chaosu jest wymiernikiem stanu ewolucji życia we wszechświecie, życia, które zaistnieje tylko w miejscu i obszarze przestrzeni wszechświata, gdzie potencjał twórczy osiągnie swój zakres wpływu.

             POCZĄTEK CHAOSU WE WSZECHŚWIECIE

Przyjęta przez naukę teoria mówi o początku, który objawił się w postaci wielkiego wybuchu. Taka teoria nie jest zgodna z istnieniem w przestrzeni środowiska ciemnej materii. Teoria wielkiego wybuch jest teorią prawdopodobną a z kolei istnienie ciemnej materii, zostało przez naukowców określona jako stan fizyczny istniejący. Są to dwie teorie naukowe, które się wzajemnie wykluczają.

Można przyjąć, że początek ewolucji wszecświata, posiada cechy wpływu zewnętrznego. Biorąc pod uwagę istniejące objawy życia we wszechświecie, zewnętrzny wpływ powinień posiadać dwie podstawowe cechy ingerencji w środowisko ciemnej materii.

1/ Powinna to być ingerencja poczyniona poprzez materię bardzo silnie przemagnesowaną o niesłychanej gęstości i pędzie posiadającym tempo nadświetlne.

2/ Taka ingerencja powinna rozpocząć się w centralnym miejscu kulistej przestrzeni wszechświata.

3/ Pierwszą czynnąścią w procesie ingeręcji, powinno być utworzenie centralnej masy jako wirującego jądra wszechświata.

4/ Kolejną czynnąścią będzie wyrzucenie z powierzchni wirującego jądra strumienia wskazywanej wyżej materii w przestrzeń wszechświata. Tu moment wyrzutu może być określany mianem wielkiego wybuchu. Ilość materii jaką powinien przenieść strumień musi posiadać masę  większą niż dziewięciokrotna masa widocznych i niewidocznych gwiazd jakie z jego przyczyny powstaną. Z matematyki liczb szczególnych "zwanych liczbami świętymi" wynika, że takich strumieni w przestrzeń wszechświata, powinno zostać wyrzuconych dziewięć (przy opisie konstrukcji zegara magnetycznego ewolucji wszechświata przedstawię uzasadnienie tej liczby strumieni).

5/ Wyrzuty strumieni powinny następować w równych odstępach kątowych, co 40 stopni każdy.

6/ Konsesnus siły przyciągania jądra i potencjału biegu strumienia, powinien spowodować bieg spiralny i powrót do jądra po ośmiu okrążeniach. Uderzenie powrotne strumienia będzie w miejscu kolejnego wyrzutu strumienia, jednak w czasie gdy pozostałe strumienie już będą w przestrzeni.

7/ Pierwsze powrotne uderzenie strumienia otworzy drugą jednostkę czasową wszechświata.

8/ Bieg strumienia w środowisku fizycznym ciemnej materii, napotka opór i z tej przyczyny w momentach krytycznych przeciążeń, określone masy będą się odrywały od głównego kierunku biegu strumienia.

9/ Będą powstawały zawoje, które w odpowiednich miejscach utwożą wirujące Czarne Dziury, jako Jądra przyszłych galaktyk.

Dziewięć takich takich spiralnych szlaków, z których każdy posiada cztery zwoje rozwijające i cztery zwoje zwijające, utworzy konstrukcję Magnetycznego Zegara Ewolucji Materii Wszechświata. W przestrzeni ciemnej materii narodzą się galaktyki, zlokalizowane w obrebie szlaku spiralnego. W stosunku do całej przestrzeni zajmą one tylko znikomy obszar i w ich obrębie będzie biegł czas. Poza nimi w przestrzeni ciągle uśpionej masy ciemnej materii, nie będzie biegu czasu. W tym miejscu ponownie naukowcy potwierdzają moją teorię, dotyczącą budowy wszechświata i zegara magnetycznego. W ostatnich latach, poza zbiorami galaktycznymi odkryta została niezmierzona "czarna próżnia". Taka czarna próżnia, to nic innego niż ciemna materia poza obrzeżami zbiorów galaktycznych powstałych w obrębie jednego szlaku strumienia.

Również kwestia "rozszerzania się wszechświata", która mówi, co zostało potwierdzone obserwacjami w przestrzeni kosmicznej, że nasz wszechświat się rozszerza, potwierdza teorię istnienia i ewolucji obszaru wokół strumienia. Takie zaobserwowane rozszerzanie to nic innego jak ekspansja materii świetlnej i innego rodzaju cząstek, które powstają w obszarze ewolucji gwiazd, przy szlaku strumienia.

 Andrzej Struski.

 Współpraca Magdalena Struska.

23.10.2011r.Wszelkie Prawa Zastrzeżone. Kopiowanie artykułu dozwolone jedynie w całości oraz za pisemną zgodą autorów tekstu.

W najbliższym czasie zapraszamy do przeczytania kolejnych części artykułu dotyczących powyższego tematu.

MITYCZNY KAMIENIOLOM W RENNES LE CHATEAU

Napisaliśmy dużo o prehistorii Pirenejów Francuskich. Poprzednie publikacje dotyczyły wpływu człowieka na środowisko w odniesieniu do potrzeb kultowych. Ta publikacja ma na celu pokazanie widocznych zmian w ukształtowaniu góry, jakie poczynił człowiek w zamierzchłych czasach historycznych. Pokazany tu widok góry z zabudowaniami na jej szczycie, przedstawia Rennes le Chateau.

 

U podstawy tej góry widoczne są charakterystyczne dla kamieniołomów urobki skalne. Po prawej stronie widoku, możemy zobaczyć wcięcie skalne, które poprzez swoje kąty usytuowania ścian tego wcięcia w stosunku do naturalnej rzeźby całej góry, ukazuje swoją nie naturalną formację geologiczną.

Z kolei widoczne po lewej stronie obrazu stopnie, również kłócą się z naturalną rzeźbą geologiczną całej góry. Ich wygląd przypomina stopnie jakie powstają w czasie wycinania kolejnych warstw skalnych w trakcie eksploatacji kamiennych bloków w kamieniołomach. Na zdjęciu ukazującym całą górę, widoczne powyżej stopnie skalne są elementem formacji drugiego wcięcia, typowego dla kamieniołomu. Dalej po lewej stronie poza drugim wcięciem skalnym, ukazuje się widok, który może wskazywać na istnienie tu jeszcze jednego, trzeciego wcięcia typowego dla kamieniołomu. Trudno jest nam określi wiek, kiedy ten kamieniołom był czynny. Biorąc pod uwagę znaleziska archeologiczne umiejscowione wokół Rennes les Bains, łączące dwie często przez turystów odwiedzane góry Bugarach i Cardou, które opisywaliśmy w poprzednich publikacjach, na tych terenach mogły istnie kultury społeczne w tak zamierzchłych czasach, gdzie ich wiek należy wstępnie oceniać na dziesiątki tysięcy lat. Tutejszy kamieniołom jest wizytówką techniczną jakiejś poprzedniej cywilizacji. Obecnie przygotowujemy publikację, w której zamierzamy przedstawić całościową hipotezę, wpływu wysoko rozwiniętej cywilizacji społecznej na terenie Pirenejów Francuskich. Wpływ ten jest zcentralizowany na południku zerowym w obszarze pomiędzy Bugarach a Cardou.


 

Wpływ, na który wskazujemy wymagał niezwykłej wiedzy z zakresu astronomii i techniki. Z kolei zakres działania istniejących tu systemów, mógł wpływa na zdarzenia występujące na całej planecie. Z analizy stanu rzeczy wynika, że nasi dalecy przodkowie wiedzieli jak rozpędzi materię do szybkości ponad świetlnych. A nawet mogli posiada instrumenty działające w zakresach materii nadświetlnej, które służyły do tworzenia efektu magnetycznego, jakim charakteryzuje się Czarna Dziura. Tworząc taki potencjał magnetyczny, mgli posiadać wpływ na zachowanie się planety w sytuacjach kryzysowych, np. takich jakie hipotetycznie czekają nas w zapowiadanym obecnym 2012r. Przesłanki, które są w naszej dyspozycji, wskazują działania, zakrojone na szeroką skalę, które zachowywały zdolność działania technicznego na przestrzeni setek tysięcy lat.

 

Andrzej i Magdalena Struscy.

MAS.

TAJEMNICZE MAPY DRUIDOW

Andrzej i Magdalena Struscy HIPOTEZA         

 TAJEMNICZE MAPY DRUIDÓW

        Świątynia Ziemi Druidów w Rennes les Bains, obejmuje w sobie świętą górę ,  place kultowe i kompleksy podziemne.  Święta góra była oświetlana światłem emitowanym z luster i pryzmatów, które były tak rozmieszczone by mogły przechwytywać śwaitło wschodzącego słońca i przesyłać je w kierunku świętej góry. Taka ekspozycja świetlna była przeznaczona dla wyeksponowania postaci Matki Ziemi, leżącej na świętej górze. Mogła również służyć do oświetlania wejścia wgłąb podziemnego kompleksu, które znajduje się po zachodniej stronie świętej góry.

        Gniazda i mocowanie dwóch luster, są rozlokowane na krawędzi skalnej 500 metrowej wyżyny, która otacza Rennes les Bains z zachodniej strony. W miejscu gdzie rozpoczyna się lokalizacja luster i pryzmatów, znaleźliśmy wykonaną w skale mapę. Niewielkiej wielkości jajowate wgłębienie, jest wykute w skale leżącej na południowej części wyżyny, na wschów od świątyni światła Atlantydów, "La Roche Tremblante".

 

Fot 1 Widoczne tu wgłębienie posiada cztery wyeksponowane kierunki wskazywane liniami. Pokazują one cztery najistotniejsze spekty świątyni ziemi. Kierunek wschodni pokazywany linią pionową, wskazuje zarazem miejsce na świętej górze gdzie leży postać matki ziemi.

 

Ta sama linia w przeciwnym kierunku skierowana na zachód, wskazuje szczyt La Pique. Na tym szczycie istnieją miejsca gdzie były ustawiane lustra przechwytujące pierwsze promienie wschodzącego słońca.

Linia skierowana ukośnie do tyłu po prawej stronie, wskazuje leżąca nieopodal  świątynię światła Atlantydów i kilkanaście matrów bliżej leżącą skałę z gniazdem o średnicy około 75 cm.

Z kolei linia skierowana w lewo wskazuje środek ponad kilometrowej długości terenu kultowego, któr rozpoczyna się kilkadziesiąt metrrów od tego miejsca i rozciąga się szerokim pasem po lewej stronie, ponad i poniżej krawędzi skalne całej zachodniej wyżyny.

 

Fot. 2 Zbliżenie mapy pokazuje zakropkowanu okrągły obszar w jej górnej części. To miejsce na mapie jest zgodne z lokalizacją świętej góry druidów a widoczne na obrzeżach mapy znaki są zgodne z miejscami lokalizacji punktów świetlnych.

Na północy terenu kultowego, po drugiej stronie Rennes les Bains w stosunku do pierwszej mapy, znajduje się druga mapa druidów.

Widoczne są na dużej powierzchni skały, (cała wielkość mapy, to 2 na 3 m w jej największych rozpiętościach) niezwykle gęsto rozlokowane wgłębienia. Podobne wgłębienia wystepuja również w naturze na różnych skałach, jednak tu, jest ich bardzo dużo na stosunkowo niewielkiej powierzchni. Poza obszarem mapy na tej samej skale, takie wgłębienia wystepują tylko sporadycznie.

 

Dodatkowo w obrębie mapy widoczne są ręcznie wykonane formy rzeźbień na istniejącej tu naturalnej szczelinie skalnej i poza tą szczeliną, wykonane ręką człowieka, kształty geometryczne.

Mapa jest umiejscowiona na skale, która znajduje się przy północnej drodze wejściowej na teren kultowy. Ta droga, dla kapłanów i kapłanek druidzkich posiadała szczególne znaczenie jako że, znajduje się na niej szereg znaków poziomych. Na każdej z dróg znajdują się znaki poziome, jednak na północnej jest ich cały ciąg.

Wnioskuję, że, służyła ona, jako miejsce znakowania obecności kapłanów z różnych narodowości celtyckich w czasie obchodów kultowych. Dołki widoczne na skale, wskazują mniej, lub bardziej dokładną lokalizację placów kultowych, jakie istnieją na tym terenie. Odkryliśmy pod istniejącym na skałach mchem, ręcznie wykonane formy, które świadczą o użytkowaniu skały jako miejsca kultu. Takich placy kultowych dla których wykonaliśmy dokumentację fotograficzną jest tu ponad sto w tym kilkanaście dużych ołtarzy. Znamy lokalizację kolejnych kilkudziesięciu następnych miejsc kultowych, co razem tworzy obraz niezwykle zagęszczonego terenu kultowego. Tak jest w rzeczywistości i tak to, jest widoczne na mapie.

Poniżej zamieszczone cztery zdjęcia pokazują kolejno trzy fragmęty mapy a czwarte, dalszą część tej samej skały, ale już bez dołków.

 

              Fot. 3 Pierwsza części mapy, bezposrednio przylegająca do scieżki, kiedyśpółnocnej drogi wejściowej na teren kultowy.

 

            Fot. 4 Druga część mapy.

 

              Fot. 5 Trzecia część mapy.

 

               Fot. 6 Skała poza mapą, widoczna na miej znikoma ilość wgłębień.

             

© MAS Magdalena i Andrzej Struscy.

Wszekie prawa zastrzeżone kopiowanie i rozpowszechnianie tylko za pisemną zgodzą autorów. 


Rennes les Bains, Rennes le Chateau, Langwedoc-Rousillion,Midi Pireneyes,Francja,Aude.