środa, 17 listopada 2010

Czym myśli człowiek, jeśli nie myśli mózgiem?

Czym myśli człowiek, jeśli nie myśli mózgiem?
 

Jak zbudowany jest umysł i system psycho - emocjonalny człowieka.
Informacje zawarte w artykule, „Człowiek nie myśli mózgiem”, w którym wskazuję na sprawę udziału mózgu człowieka w procesie myślenia, predysponują go do zarządzania jakością percepcji. Działanie mózgu człowieka na planie kontroli funkcjami odpowiedzialnych za kontakt zewnętrzny, jest rodzajem pośredniego udziału w całokształcie procesu myślenia.

Biorąc pod uwagę kolejność tworzenia się zbioru pięciu instrumentów służących człowiekowi do myślenia, nasz mózg jest trzecim w kolejności powstawania całego systemu. Cały zbiór systemu psycho – emocjonalnego człowieka składa się z pięciu instrumentów lub organów. Dwa z tych organów posiadają swój charakter budowy ściśle eteryczny z kolei dwa inne są organami eteryczno – fizycznymi. Tylko mózg jest jedynym w pełni fizycznym organem w tej grupie.

Powstaje on jako trzeci instrument zbioru psycho - emocjonalnego, mimo, że jego biologiczny rozwój rozpoczyna się w pierwszym okresie powstawania płodu. Przyczyną tej szczególnej kolejności jest sprawa związana z przygotowaniem drogi losu człowieka. Założenia drogi losu są przygotowywane jeszcze przed poczęciem. Wszelkie obowiązki w tym względzie spełniają opiekunowie duchowi. Ich czynności obejmują wpisanie w plan środowiska istniejącego na planecie wcieleniowej, czasu istotnych zdarzeń w życiu człowieka.

Istnieją niezbędne przesłanki, które twórcy planu życia człowieka muszą uwzględnić. Należą do nich rodowody genetyczne i psycho genetyczne, ale w pierwszej kolejności są uwzględniane założenia przysłane od rodziny duszy w niebie, która ma być wcielona w tego człowieka. Opierając się na tej podstawowej informacji, jest odpowiednio dobierana genetyka przyszłego człowieka. W tym celu są wybierani rodzice i środowisko społeczne.

Po dokonaniu wszelkich czynności związanych z synchronizacją drogi losu, jeszcze przed poczęciem inkarnowane są w zbiór postaci duchowej przyszłego człowieka, wcześniej przygotowane postacie duchowe. Sześć istot duchowych, łączone jest w dwa zbiory. Te zbiory określane są, mianem Nad świadomości i Pod świadomości. Każdy z tych zbiorów tworzą trzy istoty duchowe, które do tego momentu żyły jako niezależne postacie astralne. Sześć postaci, każda posiada inny stopień rozwoju i na ogół pochodzi z innej cywilizacji astralnej. Taka różnorodność zapewnia indywidualny charakter i niepowtarzalne cechy każdego zbioru – umysłu, jakie powstaną dla człowieka.

W skład umysłu pod świadomości wchodzą istoty duchowe, które wywodzą się z cywilizacji astralnych o niższym stopniu rozwoju, lub ewolucji. One jeszcze w swojej pamięci posiadają zapisy informacji, świadczącej o procesach zachodzących w mechanizmach chemicznych komórek człowieka. Taka pamięć potrzeb biologicznych predysponuje te istoty do wyeksponowania instrumentu dbającego o potrzeby biologiczne człowieka.

Pod świadomość, gdy już rozwinie się postać fizyczna człowieka, zostanie ustabilizowana w pozycji przedniej części brzucha. Wizerunek siedzącego Buddy, doskonale ukazuje rozmiar pod świadomość w wyglądzie jego obfitego brzucha. W tym miejscu, trzy istoty astralne połączą określone aspekty swych postaci, by nowy wspólny twór, instrument pod świadomości mógł spełniać swe zadanie; opieki nad potrzebami bytowymi człowieka.

W skład umysłu nad świadomości, wchodzą trzy istoty duchowe, które pochodzą z wysoko rozwiniętych cywilizacji astralnych. One wspólnie łącząc swoje „włosy” (eteryczne ciało wysoko rozwiniętych istot duchowych, w górnej zewnętrznej części ich postaci przyjmuje wygląd skrzydeł lub włosów. Teraz, gdy tak rozwinięte istoty mają do wykonania wspólne zadanie, utworzenia niezależnego instrumentu, łączą część swoich „włosów”.

Miejscem takiego połączenia jest tak zwana „Monada” ponad głową człowieka. Tu w wyniku wspólnych działań istot duchowych tworzących pod świadomość, będzie działał umysł duchowy człowieka. Odpowiedzialny on będzie za procesy postępowania myślowego człowieka w sytuacji każdej jego
akcji i reakcji.

Te dwa umysły, utworzone z istot potencjału astralnych, rozpoczynają swe działanie na krótko przed poczęciem. Nie posiadają jeszcze swej stabilnej postaci, lecz już współpracują, szczególnie w zakresie synchronizacji własnych możliwości, jakie mogą zaoferować przyszłemu człowiekowi. Dobrze zgrane i współpracujące umysły astralne człowieka pozwolą na spełnienie życia w założonej drodze losu, co musi zaowocować pozytywnymi emocjami.

Materia emocjonalna jest jedyną dla tych istot „zapłatą”, za cały trud związany z inkarnacją na czas życia człowieka. Jeżeli w trakcie życia człowiek wytworzy dużą ilość pozytywnych emocji one podniosą „wibrację” swojego ciała duchowego, co pozwoli im na osiągnięcie wyższej pozycji w rodzimym społeczeństwie.

Umysł duchowy nad świadomości ściśle współpracuje z mózgiem człowieka. Korzysta z wyników postrzegania i odczuwania, opracowuje na bazie tych danych program reakcji, lub akcji. Jeżeli taki program nie odpowiada potrzebom bytowym człowieka, umysł pod świadomości stawia „weto” i program wraca do nad świadomości.

To jest jeden z aspektów współpracy trzech instrumentów systemu psycho – emocjonalnego człowieka. Jednak nigdy nie powinno dochodzić do takiej sytuacji, gdzie program opracowany przez nad świadomość, omija kontrolną funkcję świadomości człowieka.

Świadomość jest instrumentem, którego zadanie polega na kontroli i decyzji. Te dwie funkcje są wektorem doświadczenia człowieka w trakcie minionego życia i zapamiętania najwygodniejszej formy wyjścia z sytuacji. Organ świadomości, jest zbiorem materii wodnej, w której zawarte są informacje dotyczące minionych procesów uczuciowych i emocjonalnych. Jego materialne formacje są magnetycznie połączone w przestrzeni aury człowieka. Trwałość takich formacji jest uzależniona od emocjonalnego stopnia kolejnych zdarzeń o takim samym temacie. Jeżeli wystarczająco często, i w odpowiednie sile emocjonalnej, temat zostanie powtórzony to w przypadku zmiany charakteru tego tematu w stosunku do zapisanego w świadomości, zostanie wpisany ostatni.

Ostatnim piątym instrumentem systemu psycho – emocjonalnego człowieka jest splot słoneczny. Jest ulokowany w bezpośrednim sąsiedztwie pod świadomości w środowisku gdzie występuje duża ilość wyparowanej wody z pożywienia człowieka. Taka woda jest materiałem do tworzenia formacji wodnych, z których w końcowym efekcie są tworzone duże zbiory eteryczne (myślokształty). Potencjał magnetyczny splotu słonecznego pozwala na magnetyczne nasycenie i formowanie w zbiory mikro kropelek wody. Stan i charakter takiego nasycenia i uformowania jest zależny od stanu uczuć człowieka.

Andrzej Struski

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz